“… ένα γλωσσολογικό μνημείο που περιέχει και διασώζει, στον αιώνα τον άπαντα, όλες τις παιδικές, εφηβικές, νεανικές, στρατιωτικές, πολιτικές κτλ. αισχρολογίες του ωραίου ελληνικού λαού”.
(Κώστας Σταματίου, 1983)
“… βιβλίο καταπληκτικό… και σαν εμφάνιση και σαν περιεχόμενο· πολύ πρωτότυπα όλα, μια άλλη ανεξερεύνητη πλευρά της ελληνικής πραγματικότητας”.
(Αλέκος Φασιανός, 1983)
“… θαυμάσιο βιβλίο… θα γίνει η βίβλος μου εδώ που η αθυροστομία υπάρχει μόνο σαν απουσία. Το διάβασα μια φορά όλο -τι δουλειά!- τώρα το διαβάζω σιγά σιγά, σαν μετάληψη”.
(Θοδωρής Καλλιφατίδης, 1983)
“Η Μαίρη Κουκουλέ, αλλά και ο Αμερικανός λαογράφος G. Legman, που την προέτρεψε να κάνει αυτή τη δουλειά και έγραψε την εισαγωγή στο βιβλίο της, υπογραμμίζουν τον ανατρεπτικό χαρακτήρα των νεοελληνικών αθυροστομιών, αφού σ’ αυτές τα -όσια και ιερά- του έθνους γελοιοποιούνται και μάλιστα από κοινωνικά καταπιεσμένες ομάδες, όπως οι μαθητές, οι φαντάροι κ.λπ.”.
(Δημοσθένης Κούρτοβικ, 1986)
“… δάσκαλοι, παπάδες, αστυνομικοί, γονείς, πολιτικοί ή ποδοσφαιρικοί αντίπαλοι, θείοι και θείες, οι αρχαίοι Έλληνες (εδώ θα βρείτε πλήρη και σε διαφορετικές παραλλαγές τη σεξουαλική Ιλιάδα), διάφοροι σοφοί και σοφίες, το έθνος, η πατρίδα, το κόμμα, η θρησκεία, η πορνεία, οι επαρχιώτες, οι αστοί, οι ξένες γλώσσες, η ερωτική πράξη στις διάφορες εκφάνσεις της, η ιεραρχία, ποικίλοι θεσμοί, η κοινωνία συνολικά, όλα διακωμωδούνται, χλευάζονται ή βρίζονται ασύστολα αλλά με τρόπο ευρηματικό και, γιατί όχι, καλλιτεχνικό”.
(Δημήτρης Φύσσας, 2019)